Beş Lira

 

   Yazının sonunda sizden beş lira isteyeceğim, eğer aradaki kelamları okumaktan sıkılıyorsanız, son bölümdeki koyu yazılmış paragrafa atlayabilirsiniz.

   İnsanlık öldü, dünya durdu, yer-gök birbirine girdi, sözün bittiği yer…

   Ne kadar beylik sözler değil mi? Altı bin küsur yıldan beri bu kırımlar yaşanıyor ve muhtemelen bu süre zarfındaki her kırımda birileri bugünkü gibi çıkıp ağlayıp dövünerek, “insanlık tam bugün bitmiştir” deyip üzüntülerini dile getiriyorlar. Eğer insan ve -onun hem felsefi anlamda, hem de kıraathanelerde konuşulmasını sağlayan terimler- insanlık ve insaniyet, dedikleri nedenlerden dolayı son bulduysa zaten hiç var olmadığı çok açıktır.

   Çiçekler açıyor durmadan
   Savaşlar oluyor
   Her şey nasıl bitebilir bir bombayla? *                          

   Her şeyin bittiği yok. Ancak Tarkovski’nin de dediği gibi, insanlığın da öğrendiği bir şey yok. Hamasi söylevleri bir kenara bırakarak, zor durumda olan birilerine –insanlık görevi, vicdani rahatlama gibi nedenlerden dolayı değil- sadece zor durumda oldukları için yardım etmeli böyle durumlarda. Eğer araya başka düşünceler girerse; din kardeşliği, insani dayanışma, insanlık görevi vs. gibi, yardımınıza ihtiyaçları yoktur o zaman insanların, emin olun. Yardım edin ve başka bir şey düşünmeyin. Üzülüp edebi laflar etmeye çalışmayın onlar hakkında.

  
   “X vakfı sizi çağırıyor, Y kuruluşu vasıtasıyla el ele verip onlara yardım edelim” gibi yararsız yardım önerilerinde bulunmayacağım. Cep telefonunuzu elinize alın. Bekliyorum haydi… Aldınız mı? Şimdi 2868’e boş bir mesaj yollayın. Bitti. 5 Liralık bir yardım yaptınız GAZZE’ye Kızılay vasıtasıyla. Gidecek tırlardan biri 5 milyon lira değerinde yardım içeriyordu muhtemelen ve sizin sayenizde 5 liralık bir artış oldu. İsterseniz birkaç boş mesaj daha yollayın. Mesajı yolladıktan sonra bir “oh!” çekmeyin. Bir rahatlama olmasın içinizde. Yardım ettiniz sadece, kendiniz için değil onlar için yaptınız.

   * Ataol Behramoğlu – Bir Gün Mutlaka.

   Bağlantılar:

- Kızılay