Brad Mehldau & Radiohead

 

   Bred Mehldau (sağda) bir caz piyanistidir ve nerede bahis mevzusu olsa, kaydettiği ve konserlerinde icra ettiği birkaç Radiohead şarkısından söz edilir. Üzerlerine birkaç söz söylemek istediğim bu şarkılar şunlar: Everything in its Right Place, Exit Music ve Paranoid Android. Özellikle Mehldau’nun Exit Music yorumu ile ilgili birçok övgü duydum bu zamana kadar. Öncelikle şarkıların orijinallerini ve Mehldau yorumlarını vermek istiyorum.

 

 

                  

                    Radiohead                                                             Brad Mehldau

  Exit Music ve Paranoid Android, Radiohead’in  '97 tarihli OK Computer albümünden iki parça; Everything in its Right Place ise 2000 yılında yayımlanan Kid A albümünden.

  Bu şarkıların Brad Mehldau yorumları ise şu albümlerde bulunuyor: Exit Music (The Art of the Trio, vol.3), Exit Music(canlı) (The Art of the Trio, vol.4), Paranoid Android (Largo), Everything in its Right Place (Anything Goes).

 

  Mehldau’nun performansları ile ilgili yorum yaparken, konuya caz müzik ve parçaların teknik özellikleriyle ilgili değil, sadece Radiohead’in bu eserlerinin yorumlanış tarzı ve bunlara getirilen yenilikler açısından birkaç cümle söyleyeceğimi belirtmek isterim.

  Exit Music

  Romeo + Juliet (‘96)  filmi için yazılan ve daha sonra OK Computer albümüne konmasına da karar verilen Exit Music, başlangıçta Thom Yorke’un (Romeo’nun) sakince sevgilisine seslendiği ve fakat sonsuza dek “tek” olduklarını haykırarak bitirdiği, sağlam bir melodiye sahip şarkı. Tom Yorke’un akustik olarak seslendirdiği güzel bir versiyonu da bulunan Exit Music, “We hope that you choke” dizesiyle unutulmazlar arasına girmiştir.

  Brad Mehldau’nun sürekli bahsedilen Exit Music yorumunun ise, parçanın sağlam melodisi sayesinde ünlü olduğunu düşünüyorum. Mehldau’nun bu parçayı piyano ile icra etmekten ve caza dair birkaç ekleme yapmaktan başka bir yenilik ya da parıltı getirmediği kanaatindeyim. Öylesine sürüp gidiyor işte.  Exit Music’i hangi enstrümanla çalarsanız çalın, (bağlamayla bile çalsanız) dinleyen üzerinde belirli bir etki yapacaktır ki; bu da icracıyla ilgili bir konu değildir.

  Paranoid Android

  Thom Yorke tarafından, üç ayrı parçanın birleştirilmesiyle oluşturulduğu söylenen ve Bohemian Rhapsody esintisi hissedilen Paranoid Android, yine bir OK Computer parçası. Radiohead konserlerinde müthiş bir sahne şovuna dönüştürülen Paranoid Android, Brad Mehldau tarafından harika bir şekilde yorumlanan tek Radiohead parçası belki de. Şarkının yapısının da Mehldau’nun müziğine uygun olduğu da bir gerçek. İlk dinlediğimde sonuna kadar eşlik ettiğimi hatırlıyorum Mehldau’nunkine. Üç bölümü de enfes icra etmiş sanatçı.

  Everything in its Right Place

  İşte zurnanın zırt dediği yer. Tek kelimeyle şöyle özetleyebilirim: Kötü. Everything in its Right Place, Radiohead’in kendi zirvesinde olduğu 2000-2001 yıllarının bir ürünü. Radiohead, müzikal anlamda tavan yaptığı Kid A, Amnesiac ve I Might Be Wrong: Live Recordings  albümlerinden sonra artık eskisi kadar ilgimi çekmiyor. Bu üç albüm, her anlamda ve tümüyle bir kusursuzluk abidesidir benim için.

   Mehldau’nun Everything in its Right Place’in orijinali (ve tümüyle o dönemin bakış açısı) ile ilgili hiçbir bağlantı kuramadığını görüyorum. Çaldığı gibi bir eser değildir Everything in its Right Place. Özellikle I Might be Wrong isimli konser albümündeki haliyle, toptan başka bir şeydir. Sadece caza ait tonlar ve enstrümanlar kullanarak bir parçayı yorumlamanın kaliteli bir iş yapmanın garantisi olduğunu düşünmek nafile bir çabadan ibaret olsa gerek. Ruh olarak yüzde sıfırı yakalamış Mehldau.

  Velhasılıkelam, there are two colours in my head.

Not: 16. Uluslararası İstanbul Caz Festivali – Brad Mehldau Trio @ 13 Temmuz
.